Οι στατιστικές για τους κατόχους διδακτορικού τίτλου εστιάζουν στους νέους διδάκτορες που αποφοιτούν κάθε χρόνο από τα ελληνικά Πανεπιστήμια, την αιχμή του ανθρώπινου ερευνητικού δυναμικού της χώρας, με πολύ υψηλό επίπεδο τυπικών και ουσιαστικών προσόντων, δεξιοτήτων και εξειδικευμένων γνώσεων.
1.923
νέοι διδάκτορες από ελληνικά ΑΕΙ το 2022
52,5%
οι γυναίκες νέοι διδάκτορες υπερτερούν των ανδρών το 2023
50,9%
των νέων διδακτόρων έλαβαν χρηματοδότηση για τη διατριβή τους
Το 2023 αναγορεύθηκαν 2.037 νέοι διδάκτορες σε ελληνικά ΑΕΙ
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία κατάθεσης διατριβών στο ΕΑΔΔ, το 2023 αναγορεύθηκαν 2.037 νέοι διδάκτορες από ελληνικά ΑΕΙ. Oι περισσότερες διδακτορικές διατριβές εκπονήθηκαν στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με ποσοστά 21,7% και 18,3%, αντίστοιχα. Ακολουθούν το Πανεπιστήμιο Πατρών (8,9%), το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (7,5%), το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (6,3%), το Πανεπιστήμιο Κρήτης (6,0%), και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (5,1%). Τα μερίδια των υπόλοιπων Πανεπιστημίων, από τα οποία αναγορεύθηκαν οι διδάκτορες το 2023 είναι χαμηλότερα του 5%.
Αναφορικά με τα στοιχεία που αφορούν την περίοδο των διδακτορικών σπουδών και ειδικότερα τους λόγους εκπόνησης της διατριβής, το προσωπικό ενδιαφέρον για την πραγματοποίηση διδακτορικής έρευνας ήταν ο κυριότερος λόγος (58,5%) και, στη συνέχεια, η προοπτική να ακολουθήσουν οι νέοι διδάκτορες ακαδημαϊκή σταδιοδρομία (21,7%) και η πρόσβαση σε καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες (17,7%). Επίσης, η πλειονότητα των διδακτόρων ολοκληρώνει τις διδακτορικές σπουδές σε τέσσερα έως έξι έτη: 17,6% σε τέσσερα, 21,7% σε πέντε και 16,8% σε έξι. Σημαντικό ποσοστό αποτελούν και όσοι χρειάστηκαν πάνω από 9 έτη (11,5%).
Επιστημονικά πεδία διδακτορικών διατριβών και αξιοποίηση ερευνητικών αποτελεσμάτων
Οι περισσότερες από τις διδακτορικές διατριβές του 2023 εντάσσονται στα κύρια επιστημονικά πεδία των Φυσικών Επιστημών (24,8%) της Ιατρικής & Επιστημών Υγείας (24,1%), ενώ ακολουθούν οι Κοινωνικές Επιστήμες (23,3%).
Όσον αφορά την κατανομή μεταξύ ανά φύλο, υπεροχή των γυναικών καταγράφεται στα πεδία των Γεωπονικών Επιστημών, Κοινωνικών Επιστημών, της Ιατρικής & Επιστημών Υγείας καθώς και των Ανθρωπιστικών Επιστημών (66,3%, 57,8%, 56,7%, και 54,9%, αντίστοιχα). Η συμμετοχή των γυναικών είναι χαμηλότερη στο πεδίο των Φυσικών Επιστημών (48,6%) και, κυρίως, στο πεδίο των Επιστημών Μηχανικού & Τεχνολογίας (34,3%).
Οι νέοι διδάκτορες χρησιμοποιούν, σε ποσοστό που προσεγγίζει το 98,4%, διαδικτυακές πλατφόρμες και άλλα συναφή ψηφιακά εργαλεία για τη βιβλιογραφική αναζήτηση και την πρόσβαση σε πληροφορίες, 79,9% για την ανάλυση δεδομένων και 77,7% για τη δημοσίευση των ερευνητικών τους αποτελεσμάτων.
Για τους σκοπούς της διδακτορικής έρευνας οι νέοι διδάκτορες αξιοποίησαν επίσης τις νέες επιδραστικές ψηφιακές τεχνολογίες. Η πλειονότητα ωστόσο των νέων διδακτόρων (74,0%) έκαναν χρήση βάσεων δεδομένων με χαρακτηριστικά μεγέθους, πολυπλοκότητας και ετερογένειας, των οποίων ο χειρισμός είναι δυνατός με συμβατικά εργαλεία (π.χ. με τη χρήση Excel, SPSS, κ.λπ.). Ποσοστό 23,3% ανέπτυξαν ή χρησιμοποίησαν διαδικασίες με υπολογιστικά συστήματα για την εξόρυξη γνώσης και πληροφοριών από δομημένα ή αδόμητα δεδομένα (data mining & machine learning), ποσοστό 17,2% αξιοποίησαν δεδομένα μεγάλης κλίμακας (Big Data), 12,0%, ασχολήθηκαν με διασυνδεδεμένους αισθητήρες (Internet of Things), 9,0% χρησιμοποίησαν συμμετοχικά δίκτυα (participative networks) για την πρόσβαση σε δεδομένα και 8,4% ασχολήθηκαν με τη ρομποτική (robotics).
Σε ποσοστό 54%, η έρευνα των νέων διδακτόρων οδηγεί στη δημιουργία νέων ερευνητικών δεδομένων ή την ανάπτυξη κώδικα προγραμματισμού.
Επαγγελματική απασχόληση και μελλοντικοί στόχοι νέων διδακτόρων
Κατά την ολοκλήρωση των διδακτορικών σπουδών τους, οι νέοι διδάκτορες σε ποσοστό 78,8% εργάζονται. Οι περισσότεροι διατηρούν τη θέση που κατείχαν πριν την ολοκλήρωση των διδακτορικών σπουδών (58,0%). Ποσοστό 17,8% δεν εργάζεται και αναζητά θέση εργασίας.
Όσον αφορά την προοπτική εγκατάστασης των νέων διδακτόρων στο εξωτερικό, η μεγάλη πλειονότητα (85,9%) δεν σκοπεύει να φύγει στο άμεσο μέλλον από τη χώρα. Οι περισσότεροι από όσους σκοπεύουν να εγκατασταθούν στο άμεσο μέλλον μόνιμα στο εξωτερικό προέρχονται από τις Φυσικές Επιστήμες (33,8%), ενώ ακολουθούν όσοι εξειδικεύονται στην Ιατρική και στις Επιστήμες Υγείας (21,3%) και όσοι προέρχονται από τις Επιστήμες Μηχανικού και Τεχνολογία (19,5%). Αντίστοιχα, η πλειονότητα όσων δεν σκοπεύουν να μεταναστεύσουν, προέρχεται από δύο επιστημονικά πεδία, τις Κοινωνικές Επιστήμες (13,6%) και τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες & Τέχνες (7,3%).
Η συνέχιση της ερευνητικής δραστηριότητας φαίνεται ότι αποτελεί τον βασικό λόγο για την προοπτική μόνιμης εγκατάστασης των νέων διδακτόρων εκτός χώρας (46,0%), ενώ έπεται η επαγγελματική απασχόληση σε οποιοδήποτε είδος θέσης εργασίας, εκτός έρευνας (25,4%) και η ακαδημαϊκή σταδιοδρομία (19,5%).